หน่วยกู้ภัยหันไปรับสายที่ล่าช้ามาหลายชั่วโมงเพื่อพบว่าผู้คนเสียชีวิตแล้ว – เป็นสัญลักษณ์ของวิกฤต NHS ล่าสุดที่กระทบกระเทือนจิตใจ ผู้ที่ทำงานในบริการรถพยาบาลกำลังเผชิญกับความล่าช้าอย่างมากในการนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาล หมายความว่าพวกเขาถูกประนีประนอมอย่างมากเมื่อออกไปช่วยเหลือผู้ที่กด 999 ในบางกรณีอาจสายเกินไป
เงื่อนไขที่น่าตกใจเหล่านี้และการที่รัฐบาลไม่สามารถจัดการกับปัญหาเหล่านี้ได้
ทำให้แพทย์กลับมาที่แนวรั้วในวันนี้ คนงานแสดงให้เห็นภายนอกสถานีในOld Swan, Birkenhead และ Garston ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการโจมตีครั้งที่สองในการต่อสู้ทางอุตสาหกรรมครั้งล่าสุดนี้ การนัดหยุดงานยังคงดำเนินต่อไปเพื่อต่อต้านข้อเสนอขึ้นค่าจ้าง 4% สำหรับพนักงานรถพยาบาล ผู้ที่อยู่ในสายรั้วกล่าวว่าข้อเสนอนี้ไม่เพียง แต่เป็นอันตรายต่อพนักงานที่มีอยู่เท่านั้น แต่ยังจะขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นเข้าร่วมบริการในเวลาที่เงื่อนไขยุ่งยากอย่างไม่น่าเชื่อ
Dave Robb เป็นแพทย์มาเป็นเวลา 36 ปี โดยพูดนอกสถานี Birkenhead เขาบรรยายถึงความเป็นจริงอันน่าสยดสยองของวิกฤตที่กำลังเผชิญหน้าเขาและเพื่อนร่วมงาน
เขากล่าวว่า: “มันแย่ลงเรื่อยๆ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันไม่ดีขึ้นเลย และนี่เป็นเพราะขาดเงินทุนใน NHS โดยรวม จากมุมมองของรถพยาบาล เพื่อนร่วมงานของฉันและเพื่อนของฉันต้องดิ้นรนทุกๆ วันเดียว พวกเขารู้ว่าเมื่อพวกเขาเข้ามาทำงานพวกเขามีแนวโน้มที่จะบรรเทาเพื่อนร่วมงานที่รอผู้ป่วยในรถพยาบาลเป็นเวลา 10 หรือ 12 ชั่วโมง
“จากนั้นพวกเขาจะต้องเคลื่อนย้ายผู้ป่วยจากรถพยาบาลไปยังอีกคันหนึ่งและนั่งอยู่กับพวกเขาทั้งวัน เพื่อรอพบในโรงพยาบาล มันน่าผิดหวังมาก
“เราส่งรถพยาบาล 100 คันทั่วเชสเชียร์และเมอร์ซีย์ไซด์ในแต่ละวัน และในแต่ละวันอาจมีรถพยาบาล 20 ถึง 40 คันผูกไว้ที่โรงพยาบาลเพื่อรอผู้ป่วยออกจากโรงพยาบาล ซึ่งส่งผลกระทบอย่างมากต่อทรัพยากรที่เหลืออยู่ สุขภาพจิตและความเป็นอยู่ที่ดี” ของพนักงานของเรา”
เขากล่าวเสริมว่า: “เมื่อเราไปถึงงานบางอย่าง เมื่อเราล่าช้า มันเป็นหายนะที่ผู้ป่วยเสียชีวิตจริง และคุณต้องอธิบายกับญาติว่าเราล่าช้าและทำไมเราถึงล่าช้า”
“ตำแหน่งสูงสุดของเราคือการทำให้แน่ใจว่าเรารักษาและสนับสนุนการฟื้นตัวของใครก็ตามที่เราดูแล แต่บางครั้งเราพบว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งนั้น ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าวิตกสำหรับลูกเรือ และทั้งหมดเป็นเพราะความล่าช้า”
“ความต้องการมีมากกว่าทรัพยากรในแต่ละวัน และส่งผลกระทบมากยิ่งขึ้นเมื่อเรามีความล่าช้าอย่างมากที่แผนก A&E นั่นไม่ใช่ความผิดของใครก็ตามที่ทำงานที่นั่น แต่เป็นเพราะระบบที่ล้มเหลว ทุกส่วนของระบบการรักษาพยาบาลกำลังล้มเหลว”
เดฟและเพื่อนร่วมงานไม่ต้องการหยุดงานประท้วงเป็นครั้งที่สองในรอบสองเดือนในวันนี้
พวกเขาหวังว่าการพูดคุยระหว่างรัฐมนตรีและผู้นำสหภาพเมื่อต้นสัปดาห์นี้จะขัดขวางความจำเป็นในการดำเนินการนี้ แต่พวกเขาก็จบลงโดยไม่มีข้อยุติ
Dave เสริมว่า: “เราไม่ต้องการอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน เราหวังไว้เหนือสิ่งอื่นใดว่าการเจรจาในวันจันทร์จะมีความก้าวหน้าและมีประสิทธิผล และการกระทำในวันนี้จะถูกหลีกเลี่ยง ไม่มีพวกเราคนใดต้องการอยู่ที่นี่และมันหนักหนามาก ใจที่เราทำสิ่งนี้
“เราตระหนักดีว่ามันจะส่งผลกระทบต่อผู้คน สาธารณชน และชุมชน เรามีครอบครัวในชุมชนเหล่านี้ด้วย เราตระหนักดีถึงความรุนแรงของมัน แต่เราไม่มีทางเลือกอื่นเพราะรัฐบาลไม่ยอมนั่งคุยกับเราอย่างเหมาะสม “
“แม้คุณจะคิดอย่างไร คุณก็ยังมีคุณค่าและเป็นที่รักเสมอ ขอให้คุณไปสู่สุขติในที่สุด อาเด เราจะรักษาความทรงจำของคุณให้คงอยู่ต่อไป รัก x เสมอ”
ศาลได้ยินว่านายสวิฟต์ “มีชีวิตที่ทุกข์ทรมานจากการติดสุราและยาเสพติด” และเมื่อถึงเวลาที่เขาเสียชีวิต เขาก็ “อ่อนแอ ไม่สบาย และเปราะบาง” ในวันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2564 หนึ่งวันก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลหลังจากมีสายเรียกเข้า 999 ซึ่งเขาบอกเจ้าหน้าที่ว่าเขา “สะบักสะบอมน้อยลง”
นายสวิฟต์ยังกล่าวกับแพทย์ว่า O’Callaghan วัย 46 ปี จาก Stanton Crescent ในKirkbyได้ทุบตีเขาด้วยไม้ตีและผลักเขาตกบันได เช้าวันต่อมา เขาออกจากโรงพยาบาลและกลับมายังที่พักแม้จะมี “อาการบาดเจ็บสาหัสที่ใบหน้าและร่างกาย” สามชั่วโมงต่อมา Oldland – จาก Sunnyside, Sefton Park – แจ้งเตือนบริการฉุกเฉินถึงการเสียชีวิตของเขา
นายสทอนตันกล่าวว่าพฤติกรรมของบาร์ตันนั้น “รบกวนอย่างเห็นได้ชัด” แต่บาร์ตัน “ไม่เข้าใจ” เขาบอกว่าเขาถาม Barton ว่าพฤติกรรมใดของเขาเกี่ยวข้องกับการบริโภคกัญชาหรือไม่ แต่เขา “ปฏิเสธ”
ผู้บันทึกแรนคินตัดสินจำคุกบาร์ตันเป็นเวลา 32 เดือนในระหว่างที่เขาไม่อยู่ ในระหว่างการสรุปผล เขากล่าวว่า: “เขาไม่ได้อยู่ในท่าที่ถูกส่งลงไปที่ห้องขังเพื่อคลายร้อนหลังจากที่ไม่สามารถควบคุมความคิดเห็นของเขาได้เมื่อมีการเรียกคดีนี้
