แมมบาดำ หนึ่งในงูที่มีพิษมากที่สุด เว็บตรง ในโลก สามารถเป็นกุญแจสู่การรักษาความเจ็บปวดแบบใหม่โดยใช้โปรตีนในพิษของมันนักวิจัยจาก CNRS, Institut de Pharmacologie Moléculaire et Cellulaireในฝรั่งเศสระบุเปปไทด์พิษของแมมบ้าสีดำ 2 ชนิดที่พวกเขาเรียกว่า ‘แมมบาลกินส์’ ซึ่งปิดกั้นเส้นประสาทที่รับรู้ความเจ็บปวดและเส้นทางความเจ็บปวดส่วนกลางในหนูนำโดย Dr Sylvie Diochot จากสถาบัน นักวิทยาศาสตร์พบว่าสารพิษ
มีผลยาแก้ปวดอย่างลึกซึ้งต่อหนูที่ได้รับความเจ็บปวดโดยการปิดกั้นช่องไอออน
ที่สัมผัสกรดในช่องต่อพ่วงทั้งในทางเดินที่ขึ้นกับ opioid และไม่ขึ้นกับ opioid
พวกเขายังพบว่ากลไกที่ไม่ขึ้นกับฝิ่นมีผลรุนแรงเช่นเดียวกับยาเช่นมอร์ฟีน
ในกระดาษนักวิจัยกล่าวว่า “เปปไทด์สามนิ้ว” ที่ ตีพิมพ์ในวารสารNatureไม่ได้เป็นพิษในหนู แต่มีฤทธิ์ระงับปวดเมื่อฉีดยาส่วนกลางและอุปกรณ์ต่อพ่วงที่แรงพอๆ กับมอร์ฟีน
“อย่างไรก็ตาม ผลกระทบนี้ดื้อต่อนาล็อกโซน และแมมบาลกินส์ทำให้เกิดความอดทนน้อยกว่ามอร์ฟีนมากและไม่มีอาการหายใจลำบาก” กระดาษระบุ
“การยับยั้งทางเภสัชวิทยาโดย mambalgins ร่วมกับการใช้สัตว์ที่ล้มลงและสัตว์ที่น่าพิศวงบ่งชี้ว่าการปิดล้อมของ [ช่องไอออน] เกี่ยวข้องกับผลยาแก้ปวดของแมมบาลกินส์
“ผลการวิจัยเหล่านี้ระบุเป้าหมายการรักษาที่เป็นไปได้ใหม่สำหรับความเจ็บปวดและแนะนำเปปไทด์ตามธรรมชาติที่ขัดขวางไม่ให้สร้างยาแก้ปวดที่มีศักยภาพ”
นักวิจัยกล่าวว่ากลไกการฆ่าความเจ็บปวดที่ไม่ขึ้นกับ opioid สามารถลดความเสี่ยงจากการใช้ยาเกินขนาดที่ทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าทางเดินหายใจ ซึ่งเป็นรูปแบบที่อันตรายที่สุดของการใช้ยาเกินขนาด opioid ในขณะที่ยังลดความเสี่ยงของการเสพติดที่เกี่ยวข้องกับยา opioid
แมมบาสีดำส่วนใหญ่พบในภาคกลางและแอฟริกาตอนใต้
การกัดจากงูสามารถส่งพิษได้มากกว่า 100 มก. ในขณะที่เพียง 10 มก. อาจถึงแก่ชีวิตสำหรับมนุษย์ อาการต่างๆ ได้แก่ อาการวิงเวียนศีรษะ หายใจลำบาก และชักและเสียชีวิตภายในครึ่งชั่วโมงหากไม่ได้รับยาแก้พิษ
สารพิษในพิษงูเป็นโปรตีนที่มีวิวัฒนาการสูงโดยมีลักษณะทางโครงสร้างที่ช่วยให้พวกมันมีปฏิสัมพันธ์กับโปรตีนอื่นๆ และมีอิทธิพลต่อการทำงานของพวกมัน นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าสิ่งนี้ทำให้พวกเขาเป็นโครงที่ดีสำหรับการสร้างโมดูเลเตอร์ที่มีศักยภาพของการทำงานของโปรตีนอื่น ๆ
เส้นประสาทที่รับรู้ความเจ็บปวดเป็นเซลล์พิเศษที่ตอบสนองต่อสิ่งเร้า เช่น กรดหรือความร้อน เมื่อสัมผัสกับสิ่งเร้า พวกมันจะเปิดรูพรุนของโปรตีนไอออนที่กระตุ้นด้วยเซ็นเซอร์หรือช่องไอออนบนพื้นผิวของพวกมัน และปล่อยให้กระแสไฟฟ้าขนาดเล็กผ่านลงไปตามระดับไฟฟ้าเพื่อกระตุ้นสัญญาณประสาท สัญญาณส่งผ่านไปยังเส้นประสาทในไขสันหลัง จากนั้นจึงส่งไปยังสมอง ซึ่งเราตีความว่าเป็นความเจ็บปวด
ช่องไอออนที่กระตุ้นด้วยเซนเซอร์เป็นกุญแจสำคัญในการกระตุ้นเส้นประสาท และการค้นหาสารพิษที่เปิดหรือปิดช่องไอออนจะช่วยให้นักวิจัยเข้าใจวิธีการทำงานของช่องสัญญาณ
แม้ว่าผู้สังเกตการณ์กล่าวว่าโปรตีน mambalgin ตัวใดตัวหนึ่งสามารถใช้เป็นยาแก้ปวดได้โดยไม่ต้องทำการเปลี่ยนแปลงใดๆ อีก แต่ก็มีแนวโน้มว่าบริษัทยาจะพยายามระบุโมเลกุลขนาดเล็กที่เลียนแบบการกระทำของ mambalgin เพื่อผลิตยาที่มีศักยภาพและรับประทานได้ เพื่อรักษาอาการปวด
แต่เช่นเดียวกับการวิจัยยาจำนวนมาก การบรรลุเป้าหมายนี้อาจใช้เวลาอีก 10 ปี เว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
